Na de opening van het schooltuinseizoen door de burgemeester (zie vorige bericht) zijn de leerlingen (en docenten en vrijwilligers!) druk aan het werk. En dat kun je goed zien.
De sterrenkers komt al goed boven de grond.
Er zijn bietenplantjes gepoot en bietjes gezaaid. De aardappelen zijn in de grond gestopt, maar daar zie je nog niets van. Onder de bonenstokken, die nu alvast opgezet zijn, hebben we sla en andijvie geplant.
Op sommige plekken hebben we nog steeds last van nattigheid. Dat zijn meestal de paadjes tussen de tuinen. De grond is daar flink aangestampt tijdens het paadjes trappen. Het water komt er bijna niet meer doorheen.
Er zijn bietenplantjes gepoot en bietjes gezaaid. De aardappelen zijn in de grond gestopt, maar daar zie je nog niets van. Onder de bonenstokken, die nu alvast opgezet zijn, hebben we sla en andijvie geplant.
Op sommige plekken hebben we nog steeds last van nattigheid. Dat zijn meestal de paadjes tussen de tuinen. De grond is daar flink aangestampt tijdens het paadjes trappen. Het water komt er bijna niet meer doorheen.
Een bijzonder dag: er gebeurt iets bijzonders op de schooltuin van Leiderdorp. Het is al een tijdje droog geweest. En nu kunnen we eindelijk iets met de grond doen.
Omdat het oppervlak zo groot is is het niet meer mogelijk om dat allemaal met de hand te doen. Dus …, er kwam een leuke machine om de grond om te woelen. En omwoelen is iets anders dan ploegen. De grond wordt alleen maar opgetild en weer losgelaten. Bij ploegen wordt de grond helemaal omgekeerd.
Op sommige stukken tuin staan allemaal stokken in het midden. Dat is om te voorkomen dat de woelmachine per ongeluk de drainagebuizen, die daar liggen, zou beschadigen. Dat middengedeelte moeten we dan met de grelinette loswoelen.
De knotwilgen zijn opnieuw geknot. Ze zien er erg kaal uit, maar ze lopen altijd weer uit.
Onze oud vrijwilliger Gert Hogervorst (1934) is afgelopen weekend overleden. Toen we in 2005 de Schooltuinen opnieuw leven in bliezen gaf Gert direct aan ook vrijwilliger te willen worden. Hij ging, samen met Bert Pieterse, de leerlingen van de Regenboog school begeleiden. Helaas werd Gert een jaar of 6 geleden steeds minder mobiel en moest hij om die reden stoppen als vrijwilliger. Hij bleef echter regelmatig op woensdagmorgen langs komen om met ons bij te praten en een bakkie te doen. Gert was een sociaal dier, had humor en was een fijn mens waar je goed mee kon samenwerken.
